Translanguaging : a matter of sociolinguistics, pedagogics and interaction?

This chapter forms part of an analytical-interpretative exercise in coming to terms with one of the key concepts in contemporary writings on globalization-affected multilingual classrooms: translanguaging (TL). What is the term’s precise scope? What are the theoretical-methodological frameworks which bear upon the formulation of a basis for its implementation? And how can an answer to these two questions be informed by an analysis of instances where TL has been accomplished successfully in classroom practice? As a specific point of departure, we suggest a triadically formulated question: is translanguaging primarily a sociolinguistic, a pedagogical and/or an interactional concept? And, if the conclusion to be drawn is that an affirmative answer is invited for each of the three dimensions, then how might one understand the various interconnections between these dimensions

Strategies of multilingualism in education for minority children

Across Western Europe, policy in the context of education for minority children has in the past 20 years increasingly stressed proficiency in and use of the dominant language as a condition for school success (in most cases, this has meant the ‘national’ language). The use of the children’s first language or home language(s) has been valued by policy makers as a cultural marker of identity, but not pedagogically as a didactic asset for learning, or as a ‘scaffold’ for the acquisition of the dominant language (Cummins 2011, 2013; Van Avermaet 2009; Extra and Spotti 2009)

Functional use of multilingualism in assessment : opportunities and challenges

A

Talige diversiteit in het Vlaams onderwijs: problematiek en oplossingen

Dat de maatschappij en dus ook scholen in Vlaanderen in de voorbije decennia als gevolg van migratie minder homogeen zijn geworden op etnisch en talig vlak staat vast. Afhankelijk van de stad of gemeente en meer specifiek van de buurt zijn scholen meer of minder 'gemengd' maar scholen met een groot aantal of zelfs een meerderheid van leerlingen die het Nederlands niet als thuistaal hebben zijn geen uitzondering meer. Meertalige instroom van leerlingen in de school is een feit. De vraag rijst of deze situatie ook een probleem vormt en zo ja, wat de oplossing is. Dit standpunt argumenteert op basis van wetenschappelijk onderzoek dat een aantal aannames die het publiek debat beheersen en de onderwijspolitiek inspireren kritisch moeten worden bekeken en genuanceerd. De algemeen aanvaarde these is dat de moeilijkheden die leerlingen met een migratie achtergrond hebben op school in de eerste plaats te wijten zijn aan hun gebrekkige kennis van het Nederlands, en dat dit probleem enkel kan worden opgelost door een strikt eentalig beleid binnen de klas en school. Zowel de oorzaak van het falen als de gezochte oplossing worden in dit standpunt in vraag gesteld. Deze vraagstelling is noodzakelijk, niet alleen omdat kan worden vastgesteld dat de aanpak niet de verwachte vruchten afwerpt, maar ook omdat de uitgangspunten onvoldoende wetenschappelijk zijn getoetst. Het standpunt pleit voor een onderwijspolitiek en -praktijk die stoelen op een meer realistische analyse en die tevens een meer humane aanpak voorstaan. Een dergelijke politiek en praktijk plaatsen anderstaligheid als 'probleem' in het juiste perspectief, en houden rekening met andere factoren zoals sociaal-economische achtergrond en schoolattitudes, die een grotere rol spelen dan nu in het maatschappelijk debat wordt erkend en dus weinig aandacht krijgen. Het is dan ook belangrijk dat de klemtoon in het debat verschuift van een “exclusief taalprobleem” naar een probleem van verschillen in sociaal en cultureel kapitaal. Verder dient het concept taal een veel meer gediversifieerde invulling te krijgen, met aandacht voor functionele repertoires die al dan niet optimaal inhaken op de taalverwachtingen die op school gesteld worden. Anders- en meertaligheid worden in dit standpunt op een positieve manier benaderd als een meerwaarde die wordt meegenomen in een zinvolle aanpak van het onderwijs. Het standpunt pleit voor een onderwijsmodel waarin in de reguliere klas de talige diversiteit als didactisch kapitaal wordt benut in het leerproces van kinderen. We kunnen dit omschrijven als functioneel meertalig leren. Er moet tot slot ingegrepen worden in de beeldvorming van leerkrachten, hun attitudes en hun handelen in de klas. Dit realiseren we door leerkrachten te ondersteunen en te professionaliseren in hun omgang met en het strategisch benutten en creëren van meertalige momenten in het klasgebeuren

Equal access to community interpreting in Flanders: a matter of self-reflective decision making?

The central issue tackled by this article revolves around decision-making by public service institutions in respect of the uses and perceived effects of community interpreting and translation in Flanders (Belgium) and/or other resources of language support (such as the use of a lingua franca, soliciting the help of a multilingual co-worker, etc.). The aim of the study was to obtain a clear understanding of processes and participant frameworks of decision-making with regard to language support within these institutions. Consequently, a qualitative survey was set up focusing on three selected geographic regions and, within these regions, on four domains of public service (health, education, public administration and employment assistance). Respondents were both institutional end users and immigrants. The results reveal a lack of national and local organizational policy and explicit procedures in the allocation of language support resources. This lack contributes to inequality in foreign language users’ access to the services of public institutions. It is recommended that a self-reflective framework be introduced for regulating access to a more systematic use of community interpreting alongside other instruments or strategies for bridging language barriers. Such a framework should be tailored to the needs of the institution’s clients and to domain-specific and local needs of the institution. It should also include the relative availability of other adequate instruments for bridging language barriers

Vooronderzoek m.b.t. de plaats van de thuistalen van de allochtone kinderen binnen onderwijs en opvang in vier scholen van het project 'Thuistaal in onderwijs': eindrapport. Juni 2008

In dit eindrapport wordt verslag gedaan van het vooronderzoek met betrekking tot de plaats van de thuistalen van de allochtone kinderen binnen onderwijs en opvang in vier scholen van het project ‘Thuistaal in onderwijs’. In hoofdstuk één worden de opdracht en de verwachte output van dit vooronderzoek beschreven. Hoofdstuk twee schetst een theoretisch kader. In hoofdstuk drie worden de onderzoeksvragen gepresenteerd. De operationalisering van het onderzoek wordt in hoofdstuk vier bediscussieerd. In hoofdstuk vijf worden de resultaten van het onderzoek besproken. Hoofdstuk zes ten slotte bevat een aantal conclusies en aanbevelingen. Daarna wordt een overzicht gegeven van de aangehaalde literatuur. Het rapport sluit af met de bijlagen, waaronder de blauwdruk van onderzoeksdesign voor het eigenlijke evaluatieonderzoek van 2008 tot 2012